Hete dampen beroeren haar gezicht. Kelly duwt haar theeglas opzij. ‘Even laten afkoelen.’
Nico volgt haar voorbeeld. ‘Kennismaken is al moeilijk genoeg.’
‘Moeilijk?’ Kelly haalt haar schouders op. ‘Zo zou ik het niet willen noemen.’
‘Nou, moeilijk…’ Nico krabbelt terug. ‘Dat is misschien een beetje overdreven, maar lastig is het wel.’
‘Lastig? Ik zou niet graag in verband worden gebracht met iets wat lastig is.’
‘Nee,’ zegt Nico. ‘Lastig is ook niet het juiste woord. Verdorie, hoe zeg je dat nou?’
Kelly haalt haar schouders op. Die gemiste fitnesssessie heeft ze inmiddels wel ingehaald. ‘Ik weet niet wat jij wil zeggen, Nico.’
‘Ik weet het wel.’ Nico’s stem slaat over. ‘Dat is het vervelende.’
‘Vervelend,’ herhaalt Kelly. ‘Zeg dat wel.’
Alle begin is moeilijk. En daarna… blijft het ook moeilijk.
Klopt, het blijft moeilijk. Ook over dat thema heb ik stukjes in de aanslag, om maar even aan te haken bij het weekthema
Ongemakkelijk. Kelly maakt het er ook niet comfortabeler op zeg. Goed geschreven, zie de personages voor me.
Ik ben blij dat je het voor je ziet, want dat vind ik belangrijk bij fictie. Persoonlijk ben ik het niet eens met de houding van Kelly, maar het is wel heel leuk om over zo iemand te schrijven.