Marina en haar zoontje Karsten waren op bezoek bij haar ouders. Na de lunch ging opa even rusten. Karsten vond het jammer, want met opa spelen was veel leuker.
‘Ga maar knutselen ondertussen.
‘Ik ga de sint maken.’
Marina en oma lachen. Het was nog maar september, maar de jongen was al helemaal opgewonden.
‘Kan je mij alles aangeven, mama?’
Gewapend met een groot blad papier, een schaar en wat kleurpotloden liep hij de keuken uit.
‘Wees stil. Opa slaapt,’ waarschuwde Marina.
Even later kwam Karsten, gevolgd door opa, trots zijn meesterwerk tonen. Iedereen keek van de tekening naar opa en terug. Opa’s hart stond even stil. Zijn mooie, lange, witte baard sierde nu de kin van de papieren sint …
Zo goedgeefs zal je mij niet gauw krijgen!
Ik denk niet dat opa het gaf uit vrije wil, Chris.
Sneu voor opa, leuk om te lezen.
Dank je wel Hendrike