Schrijf mee!
« »

Mensen, Poëzie

Paard en wagen

29 april 2012 | 120w | F. Navius | 4

Mijn lief, ik zag een schillenvracht
met paard en wagen, veel te zwaar,
helling opwaarts gaan en dacht:
hoe speelt dat arme dier het klaar?

Berg op bleek slechts routine
voor het schillenpaard te zijn:
zijn hapje haver te verdienen
was verworden tot een medicijn.

Dat kan de droef van het dier verklaren,
om van berg af nog maar te zwijgen.
Mijn lief, ik dacht aan al die jaren
die we nog samen gaan krijgen.

En dat het een kwestie is van tijd
voordat ook jij een ogenblik,
alle pogingen ten spijt,
weet waarom je, net als ik,

nooit iemand hebt horen klagen,
je nooit hebt afgevraagd waarom
het zolang goed ging: jij de wagen,
ik het paard, of andersom.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van F. Navius of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

4 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »