Liefste, we dachten dat het niet kon, je brein op laten gaan in een supercomputer, ik weet nu beter. Mijn lichaam wordt geprepareerd zodat het gescheiden kan worden van mijn hersenen.
Mijn brein gaat in een vat met vloeistof en wordt aangesloten op de supercomputer.
Ik zal alles beleven zoals ik het ook beleefde met een lichaam. Ik kan bij je zijn, ik kan je liefhebben, en ik kan samen met jou blijven werken aan onze tijdmachine waarvan ik nu weet dat hij echt werkt.
Wat niet kan, dat is dat jij bij mij bent, dat jij mij liefhebt, dat jij samen met mij werkt aan ons levensdoel. Daarom deze vraag: “Kom je en heb je me lief voor altijd?â€
Beste Hannah, welkom op 120w! We vinden het leuk dat je meeschrijft op onze site! Als je vragen of opmerkingen hebt horen we het graag, bijvoorbeeld op ons schrijversforum. En vergeet niet dat je altijd in gesprek kunt gaan met je collegaschrijvers via de reactiepanelen.
Groeten en veel 120 woorden lees- en schrijfplezier gewenst!
De 120w-redactie