Sanne is een buitenproportioneel dikke vrouw. Veel mensen denken dat er sprake is van een stofwisselingsprobleem. Maar dat is niet het geval. Haar postuur heeft maar met één ding te maken. Eten. Tonnen voedsel, gaan er bij Sanne doorheen. Elke dag. Nou. Eten.
Wegduwen, dekt meer de lading. Want van kauwen is bij Sanne totaal geen sprake.
Lappen vlees worden dubbel gevouwen, naar binnen gepropt en weggespoeld met een willekeurige vloeistof. Melk. Lampenolie. Vanillevla. Mosterd. Het maakt Sanne eigenlijk ook geen ene flikker uit of het vloeibaar is, of niet. Als het maar glijdt. Sociale contacten van Sanne vermoeden dat haar extreme eetlust te maken heeft met overcompensatie, maar daar is ze het zelf niet mee eens.
Ik kan hier niks mee, ik voel weerzin en oordeel in het verhaal, maar kan er geen soep van maken
Ik vind het goed geschreven en kan er om lachen. Archetypisch!
Ze bestaan echt.