Ik wil uitkomen; ik wil de waarheid onder ogen zien. Maar eigenlijk is dromen toch veel leuker. Nog even kan ik zweven en genieten van alles wat er daadwerkelijk niet is. Nog even maak ik mezelf wijs dat de wereld ietsje mooier is dan altijd niet gezien. Nog even zit ik op een wolk die spoedig de aarde zal overspoelen met haar regen en mij zal doen neerstorten. Waarom kan ik hier niet blijven? Wie verbiedt mij mijn eigen sprookje te beleven? Ik wil helemaal niet neerdalen; mijn voeten mogen de grond nog niet raken. De gedachte alleen al maakt me zo bang. Laat me dromen, mijn eigen sprookje keer op keer herbeleven en ik geniet. Gelukkig zal ik zijn.
Recente reacties