Schrijf mee!
« »

Eten & drinken, Familie, Liefde

In memoriam

11 augustus 2011 | 108w | Alain De Lannoy | 1

Na lang twijfelen neem ik toch maar weer mijn zwarte pak uit de kast.
Een laatste blik in de spiegel maakt me pijnlijk duidelijk dat ieder jaar weer nieuwe sporen nalaat.
Sporen die steeds moeilijker uit te wissen zijn.
Na een korte rit ben ik daar waar ik zijn wil.
Zoals altijd zit het weer propvol in het kleine, doch gezellige restaurant.
Net als vorig jaar, en de jaren daarvoor, neem ik weer de gebraiseerde hele kreeft met antiboise van tomaat en basilicum.
Onder het genot van een licht romantisch deuntje, hef ik met bevende hand het glas op onze negentiende huwelijksverjaardag.
Rust zacht, lieve schat van me.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Alain De Lannoy of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

7 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »