Schrijf mee!
« »

Fictie, Mensen

Het is alweer zo laat

21 november 2011 | 120w | Tobe Krijger | 0

Het is alweer zo laat. En de avond is nog maar net aan het begin. Ik zou de hele avond wel op kunnen blijven, maar dat hoeft niet van mezelf.
‘Pantoffels pantoffels, niemand de deur uit: panto-o-ffels’! Alsof ik ze zelf kwijt maak en dat is nog zo ook! Dat weet ik wel, maar toch, waar zijn ze dan?
Als ik het niet dacht: onder de divan, natuurlijk. Ga je even liggen en je doet je pantoffels even uit zonder na te denken onder de divan: precies, logisch dan liggen ze daar! Kan gebeuren nietwaar.
Na een dagdroom is het terugschakelen een goed teken om het licht weer aan te doen en juist dan vergeet ik mijn voeten wel eens.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Tobe Krijger of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »