Schrijf mee!
« »

Maatschappij, Politiek

Er was eens een achttienjarige jongen

8 november 2011 | 120w | Annemiek Verhoef | 0

Hij had gedacht dat het goed zou komen. Niet enkel gedacht; hij had er vast op gerekend, zoals je erop rekent dat je huis niet instort. Nooit.
Hij was hier nu acht jaar. Sprak met Limburgs accent. Hij hoorde híer; zo klaar als een klontje. Was het voorbestemd dat hij in dit winderige waterland terechtgekomen was? Aandacht en warmte vond bij pleegouders? Soms kwam zijn leven hem voor als een sprookje.
Er was eens een achttienjarige jongen die voortreffelijk ingeburgerd was. In sprookjes zijn heksen en boze stiefmoeders, in zijn leven waren er zijn Angolese ouders en minister Leers.
Soms kijkt hij omhoog naar de sterren; ieder sprookje kent tenslotte een gelukzalig einde. En ze leefden nog lang en gelukkig.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Annemiek Verhoef of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

3 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »