Na de dominee wilde de voorzitter nog een woordje kwijt. Vanaf een kreukelig papiertje las hij: “Familie, vrienden en overige genodigden. Vissen was Willems leven waarvan veertien jaar als winnaar van onze grote wisselbeker. Moge hij in het hiernamaals even vruchtbare visgronden aantreffen als hier. Goeie vangst, ome Willem.â€
Nadat de kist naar de drassige veenbodem afgedaald was, liepen we langs het graf. Voor mij zag ik de hand van Manke Marnix in de zak van zijn slobberend colbert verdwijnen en wat tevoorschijn kwam, krioelde in zijn hand. Terwijl hij de wormen in het graf smeet, mompelde hij: “En nu schransen, jongens.â€
‘Oom Willem zou ervan genoten hebben,’ dacht ik opgewekt, ‘hij gunde iedereen zijn culinair genot.’
Beste Joop Rozema, welkom op 120w! We vinden het leuk dat je meeschrijft op onze site! Als je vragen of opmerkingen hebt horen we het graag, bijvoorbeeld op ons schrijversforum. En vergeet niet dat je altijd in gesprek kunt gaan met je collegaschrijvers via de reactiepanelen.
Groeten en veel 120 woorden lees- en schrijfplezier gewenst!
De 120w-redactie