Kam je haren en kleed jezelf prachtig aan. Neem een grote picknickmand en vul deze met fruit en brood en een mobiele telefoon zonder internet. Ga met de mand naar een bos waar je nooit eerder bent geweest. Loop net zolang door het bos tot je je oriëntatie volledig kwijt bent. Ga op de grond zitten tot de schemering invalt. Gooi dan het eten op de grond en wacht tot er dieren komen. Bel vervolgens een aantrekkelijk persoon en vertel dat je verdwaald bent in het bos. Laat de dierengeluiden op de achtergrond horen en zet een angstige stem op. Vraag of hij/zij je wil komen ophalen. Wacht tot het begeerlijke personage is gearriveerd. Leef samen nog lang en gelukkig.
Goed idee. Maar ik ben al voorzien…:-)
Dat lijkt me wel wat!
Er was eens een prinses. Ze was de drukte op het kasteel zó zat dat ze besloot weg te lopen. Alleen het kamermeisje wist ervan en had een mand gevuld met eten. Het werd al donker toen de prinses neerstreek op het zachte mos onder een eeuwenoude eik. Ze at van de lekkernijen uit de mand. Het was doodstil in het bos, op een late roodborst na. De prinses viel in een diepe slaap. Ze droomde over een knappe prins die haar wakker kuste. Of was het toch geen droom? “Wil je met me trouwen?” vroeg de prins. Dat liet ze zich geen twee keer zeggen: “Graag, lieve prins!” Zo gezegd, zo gedaan. En ze leefden nog lang en gelukkig.